Eksperci z Psychology Today ostrzegają, że nowe pokolenia borykają się z wyższym poziomem dyskomfortu psychicznego bez wyraźnych perspektyw poprawy w miarę upływu czasu.
Szczęście młodych ludzi przechodzi bezprecedensowy kryzys, charakteryzujący się wzrostem lęku, depresji i myśli samobójczych. Według analizy Psychology Today tradycyjna „krzywa U” zadowolenia z życia, która sugerowała poprawę samopoczucia wraz z wiekiem, nie sprawdza się już w przypadku obecnego pokolenia.
Zamiast doświadczać tymczasowego spadku, po którym następuje poprawa w wieku dorosłym, młodzi ludzie rozpoczynają dorosłe życie w stanie dyskomfortu, który, jeśli warunki się nie zmienią, może nie ulec odwróceniu.
„U szczęścia”: Harvard i koniec obietnicy
Badania przeprowadzone przez instytucje takie jak Harvard oraz analizy opublikowane przez Psychology Today wykazały, że słynne „U szczęścia”, czyli wzorzec, zgodnie z którym satysfakcja życiowa spada w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości, a następnie poprawia się w średnim i starszym wieku, przestało mieć zastosowanie.
Nowe pokolenie nie doświadcza już oczekiwanej poprawy w wieku dorosłym, utrzymując się na niskim poziomie dobrostanu psychicznego i bez pewności przyszłej poprawy. Badacze tacy jak David Blanchflower, ekonomista specjalizujący się w badaniach nad dobrostanem i rynkiem pracy, udokumentowali to załamanie tradycyjnej krzywej szczęścia.
Ze swojej strony Edgar Morin, socjolog i filozof, wraz z Anne Kerne, badaczką nauk społecznych, opisują policrisis jako codzienną sytuację młodzieży, która z abstrakcyjnej idei stała się konkretnym doświadczeniem w codziennym życiu nowych pokoleń.
Diagnoza przedstawiona przez Psychology Today wskazuje, że nastolatki i młodzi dorośli stoją w obliczu rzeczywistości naznaczonej policryzą: nakładaniem się wyzwań, takich jak pandemia COVID-19, izolacja społeczna, zagrożenie zmianami klimatycznymi, konflikty geopolityczne i niepewność wywołana przez sztuczną inteligencję. Czynniki te przekształciły etap tradycyjnie postrzegany jako czas kształtowania tożsamości w okres ciągłej niestabilności i rozmytych ról.
Trudności w okresie dorastania pozostawiają trwalsze ślady niż te doświadczane w późniejszych etapach życia.
Wyzwanie edukacyjne i społeczne: odporność i zdolność adaptacyjna
W obliczu tej sytuacji publikacja podkreśla pilną potrzebę przygotowania młodych ludzi nie na stabilność, która może nie nadejść, ale na niepewność, która jest już stałym elementem. Psychology Today twierdzi, że system edukacyjny i instytucje społeczne pozostają zakotwiczone w modelach linearnych i specjalistycznych, które są mało odpowiednie w obecnej niestabilnej sytuacji.
Tradycyjne programy studiów i ścieżki kariery zakładają przewidywalny postęp, podczas gdy rynek pracy ulega transformacji w wyniku automatyzacji, outsourcingu i sztucznej inteligencji, narażając wielu młodych ludzi na ryzyko, że ich umiejętności wkrótce staną się przestarzałe.
Głównym wnioskiem płynącym z analizy jest promowanie odporności młodzieży poprzez różnorodność umiejętności i zdolność adaptacji. Według Psychology Today, „antidotum, którego potrzebujemy, to promowanie odporności poprzez różnorodność umiejętności, a nie pogłębianie jednej z nich”.
Publikacja opowiada się za rozwojem polimatów, zdolnych do poruszania się między różnymi dziedzinami i kreatywnego rozwiązywania problemów pod presją. Badania z zakresu psychologii organizacyjnej cytowane w tym medium pokazują, że osoby, które miały różnorodne doświadczenia edukacyjne, rozwijają większą odporność i lepiej się dostosowują.
Alternatywy dla prosperowania w niepewności
Aby osiągnąć ten cel, zaleca się wystawianie młodzieży na złożoność rzeczywistego świata od wczesnych etapów poprzez staże odzwierciedlające rzeczywistość zawodową oraz programy nauczania, które zachęcają do eksploracji i ciekawości, wykraczając poza zwykłą wydajność.
Artykuł kwestionuje również kulturową presję, aby znaleźć jedną pasję, oraz tendencję do hiper-specjalizacji. Narracja „podążaj za swoją pasją” stała się dla wielu źródłem niepokoju, a ograniczenie się do jednego zainteresowania może być równie szkodliwe, jak brak jakiegokolwiek zainteresowania.
W tym sensie odniesienie sukcesu w dzisiejszych czasach oznacza legitymizację nieliniowych ścieżek kariery, docenianie ciekawości i traktowanie zdolności adaptacyjnych jako umiejętności równie ważnej jak wytrwałość.
Wielokryzys będzie trwał, ale możliwe jest zmienienie sposobu przygotowywania młodzieży do radzenia sobie z nim. Jeśli poprzednie pokolenia mogły polegać na obietnicy stabilności, obecne pokolenie potrzebuje narzędzi, aby odnosić sukcesy w niepewności. Bez zdecydowanych działań pogorszenie się dobrobytu młodzieży może nastąpić szybciej, niż społeczeństwo będzie w stanie na to zareagować.
