Zimowy Anioł

W zimie w lesie dzieją się rzeczy magiczne. Pobielone świerki wyglądają jak przyprószone cukrem pudrem.
Jak ma się szczęście, jak ja… można nawet spotkać błąkającego się Zimowego Anioła na którego dłoniach lubią odpoczywać latające stworzonka…

Mój anioł miał jasne blond włosy i bialutkie rzęsy, które za zamkniętych powiek ocieniały alabastrowo blade policzki.
Anioł napotkany zimą to szczęście i pomyślność. Przyznacie, że ma przeszywające spojrzenie 🙂
W jego jaśniutkie błękitne oczy mogą zajrzeć osoby odczuwające silną potrzebę miłości. Jeśli dokładnie dojrzysz jego skrzydła powodzenie przyjdzie niespodziewanie.

Anioł jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi. Gdy tylko promienie światła przebiją się pomiędzy chmurami natychmiast składa ręce. Jeśli zobaczysz modlącego się anioła ostrożnie planuj i wystrzegaj się zła.

Zimowy Anioł związany jest ściśle ze śniegiem, więc może pojawić się praktycznie wszędzie, gdzie spadnie większa ilość śniegu: w parku, lesie, na stoku, w górach, polu czy przy samej drodze. Przemieszcza się z miejsca na miejsce. Szczególnie upodobał sobie ptaki, gdyż wie, jak ważne jest o tej porze roku ich dokarmianie.

Rzadziej można go spotkać w centrach miast… o ile już – kręci się w okolicach Bożego Narodzenia przy ustrojonych choinkach. W pozostałych miesiącach, jak teraz – najczęściej… wybiera lasy!
Uwielbia biały, puchaty śnieg! Gdy nikt nie widzi, zatraca się w zabawie… dmucha, podrzuca, skacze…

Mało kto wie, że anioły lubią jeździć na łyżwach 😉 Napotkany przeze mnie anioł szedł właśnie w stronę zamarzniętej rzeki.
Jeśli zimą spotkamy anioła na lodowisku wieszczy nam to życiowe powodzenie i szanse na spełnienie swoich marzeń.

Osoby odczuwające wewnętrzny niepokój mogą zobaczyć „skrzydlatego gościa” na ścieżkach i krętych dróżkach.
Co ciekawe, ten wyjątkowy Anioł nawet w gęsto padającym śniegu nie musi mrużyć oczu. Płatki śniegu szybko roztapiają się na jego skrzydłach…. Muszą być niezwykle ciepłe.

Zimowy Anioł symbolizuje perfekcję i nieskończoną siłę! Rzadko się uśmiecha, jeśli już, to prawie niezauważalnie. Porusza się lekko, wręcz dostojnie. Kroczy w długaśnej, białej sukni… Momentami można odnieść wrażenie, że unosi się nad ośnieżoną ziemią… ♥

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Share

Share

Share

Share

Share

Podziel się